Verslag Ringslangexcursie 20 april 2019

Eindelijk beloofde het dit keer prachtig weer voor ringslangen te worden. Zonnig en warm. Ideaal om zonnende en actieve ringslangen te betrappen. Met ca. 15 man starten we de excursie vanaf restaurant ’t Reeuwijkse Hout. Eerst maar eens aandacht voor vogels. De wandeling naar het ‘slangenfietspad’ leverde genoeg zingende zangers op: zwartkop, fitis, cetti’s zanger. We zagen een tapuit en wat visdiefjes. Maar al snel betrapten we een zonnende ringslang. Slechts voor enkelen weggelegd, want hij maakte zich snel uit de voeten. Niet getreurd, want “natuurlijk gaat iedereen er vandaag eentje zien”. Maar dat duurde wel even. Ringslangen zijn toch langslapers. Terwijl wij denken dat her warm genoeg voor ze is en dat ze allemaal rond half tien wel uit hun nachtslaap wakker zijn, liggen de meesten toch nog niet op hun warme plekje. Voor het einde van het fietspad hadden we al wel zo’n tien ringslangen betrapt. Maar nog niet uitgebreid en ook nog niet door iedereen.

Onderweg wel heerlijk weidevogelgevoel met roepende grutto’s, scholeksters, kieviten en tureluurs om ons heen. Geoorde futen lieten zich ook prachtig zien, evenals groepjes zwarte sterns, die boven de Surfplas dansten en insecten van het wateroppervlak pikten. Al roepend kwamen ze vaak dichtbij. Later op de ochtend vloog er opeens een dwergmeeuwtje tussen. Ook de prachtige mannetjes krooneenden lieten zich goed zien. Verder volop zingende rietgorzen en rietzangers, maar de kleine karekiet bleek nog niet terug uit Afrika.

We pauzeerden aan het einde van het fietspad. Ook hier werden zagen we ringslangen. Er vlogen hoog twee beflijsters over, een soort merel met een witte bef. Duidelijk hard op weg naar hun broedgebieden verder in Europa. Boven ons regelmatig paartjes miauwende zwartkopmeeuwen.

De terugweg leverden voor ons allemaal prachtige momenten op. We verwachtten al meer ringslangen omdat het een stuk warmer was, maar het lukte Joel en Ardjan om er eentje te pakken. Prachtig! Je moet er wel wat voorover hebben, want hun handen stinken er nog naar. Ringslangen hebben de overlevingstactiek om bij bedreiging een erg stinkende vloeistof uit te poepen. Dat was te ruiken ja. Maar dat mocht de pret niet drukken. Terwijl we deze ‘slang in de hand’ fotografeerden, kwam er een ringslang langszwemmen. Ook een prachtig gezicht, dat velen van ons nog nooit zo goed gezien hadden. De zwemmer zwom langzamerhand naar de kant, regelrecht in onze armen, ook al kon je zien aan zijn heen en weer flitsende tong dat hij zeer alert was en onraad ‘rook’. Al snel lieten we de slangen weer gaan, om ze niet al te zeer gestrest te laten worden.

Alweer bijna terug kronkelde er opeens voor onze voeten op het fietspad een slang over. Die dook een slootje in en hield zich daar verborgen in de modder, maar was af en toe goed te zien.

Iedereen keek voldaan terug. We hadden natuurlijk geluk met het weer. De afgelopen jaren lukte het niet om iedereen een slang te laten zien. We plannen een datum en zijn daarbij volkomen afhankelijk van het weer. Maar zo’n succes als deze excursie was, hebben we nog niet eerder gehad.

Geniet van de foto’s en het filmpje dat Tony in elkaar zette.

Tot de volgende excursie: een excursie per bus naar de Kampina op zaterdag 18 mei. Zie ook de agenda. Binnenkort meer daarover op de website en via een e-mail.